Vrijdagavond trekt RSC Anderlecht naar het veld van Sporting Charleroi. In het verleden doken al verschillende paars-witte spelers op als coach op Mambourg. Wij zetten de zes RSCA-spelers die later langs de zijlijn stonden bij de Carolo's op een rijtje!
Felix Week was de eerste RSCA-speler die later zijn opwachting zou maken als coach van de Zebra's. De Brusselse doelman werd opgeleid bij Paars-Wit en zou, na een kort intermezzo bij Racing Gent, tussen 1950 en 1961 uiteindelijk in 134 competitiewedstrijden het Anderlechtse doel verdedigen en zes landstitels mogen vieren. Nadien coachte hij nog onder meer RWDM bij hun laatste landstitel in 1975 alvorens tussen 1976 en 1978 de sportieve leiding over te nemen bij Sporting Charleroi. Verder dan een verloren bekerfinale kwam Week er niet. Hij overleed in juni 2000 op 71-jarige leeftijd.
André Colasse (74) volgde als eerste in de voetsporen van Week. Hij speelde negen seizoenen voor Sporting Charleroi alvorens in het seizoen 1970-1971 het paars-witte shirt aan te trekken. Het bleef bij dat ene seizoen RSCA voor Colasse, nadien trok hij naar RAEC Mons en speelde hij niet meer op het hoogste niveau. In 1984 werd hij hoofdcoach bij de Henegouwers en loodste hen van tweede naar eerste klasse. In 1987 werd hij er opgevolgd door Aimé Anthuenis.
Georges Heylens (76) speelde zijn hele carrière in het paars-witte shirt. De rechtsachter speelde tussen 1960 en 1973 in totaal 452 wedstrijden voor RSCA en won er zeven titels en drie Bekers, maar zijn actieve loopbaan kwam abrupt ten einde toen hij zijn ligamenten zwaar scheurde. Heylens legde zich dan maar toe op een carrière als trainer. Zo was hij onder meer hoofdcoach bij Union Saint-Gilloise, Eendracht Aalst en Lille OSC. Tussen 1990 en 1992 was hij trainer bij Sporting Charleroi. Nadien volgden nog passages bij onder andere RFC Seraing, Gençlerbirligi en UR Namen.
Luka Peruzovic (66) is de enige uit het rijtje die niet enkel de Carolo's leidde, maar ook aan de slag was als coach bij RSCA. De Joegoslaviër speelde tussen 1980 en 1986 222 wedstrijden voor Paars-Wit en mocht zo drie titels, één Beker en een UEFA Cup vieren. In 1991 werd hij een eerste keer hoofdcoach bij Sporting Charleroi, een seizoen later kreeg hij de sportieve leiding in het Astridpark. In januari 1993 vertrok hij echter al opnieuw, ondanks een leidersplaats in de competitie. Nadien volgden er voor de voormalige centrale verdediger nog vier passages in de dug-out van Sporting Charleroi: tussen 1995 en 1997 leidde hij hen bijna naar Europees voetbal, in het seizoen 1998-1999 werd hij een derde keer hoofdcoach bij de Zebra's, in 2011-2012 was hij aan de slag als technisch directeur bij de Carolo's maar moest hij als T1 inspringen toen coach Zoltan Kovacs ontslagen werd en in februari 2013 tot slot volgde een nieuwe interimperiode van een maand toen Peruzovic de opgestapte Yannick Ferrera moest vervangen.
Stéphane Demol (52) speelde 73 duels voor RSCA in de periode 1984-1988. Ondanks het feit dat hij geen onbetwiste basisspeler was in het Astridpark, vierde hij er toch drie titels en één Beker. Nadat hij zijn schoenen aan de haak gehangen had, ging Demol aan de slag als coach. Nadat hij onder meer KV Mechelen en het Griekse Egaleo leidde, werd hij nadien nog assistent-coach bij Standard en de Rode Duivels. Na een passage als hoofdcoach bij het Cypriotische Ethnikos Achna vatte Demol het seizoen 2009-2010 aan als hoofdcoach van Sporting Charleroi. Op 31 oktober 2009 stapte hij echter al op bij de Carolo's, om het seizoen vervolgens in Cyprus uit te doen bij Aris Limassol. Nadien was hij ook nog in Thailand en Saudi-Arabië aan de slag, maar tegenwoordig zit Demol zonder club.
Enzo Scifo (52) is voorlopig de laatste voormalige RSCA-speler die hoofdcoach werd bij de Zebra's. De Italiaanse Belg speelde, verdeeld over twee passages (1983-1987 en 1997-2000) 249 officiële duels voor RSCA, waarin hij 56 keer tot scoren kwam en vier titels, een Supercup en een Gouden Schoen veroverde. In de zomer van 2000 greep Scifo samen met enkele vertrouwelingen de sportieve macht bij Sporting Charleroi. De toen 34-jarige Scifo begon dat seizoen als spelverdeler, aanvoerder, sportief directeur én vicevoorzitter van de Henegouwse club. Vanaf november werd hij zelfs speler-trainer, maar door problemen met zijn heup kwam Scifo zelf nauwelijks nog in actie. Als trainer kreeg Scifo regelmatig harde kritiek te verwerken, waardoor er in juni 2002 een einde kwam aan zijn samenwerking met de Carolo's. Nadien coachte hij nog AFC Tubize, Excelsior Moeskroen, RAEC Mons en de Belgische beloften, maar sinds 2016 ging hij nergens meer aan de slag als coach.