Jean Trappeniers, Georges Heylens, Johnny Velkeneers, Julien Kialunda, en Jean Cornelis (70’ Fons Peeters), Thomas Nordhal en Gérard Desanghere, Johan De Vrindt, Jan Mulder, Paul Van Himst en Wilfried Puis.
Dit is een legendarisch elftal. RSC Anderlecht is de eerste Belgische ploeg die een Europa Cup-finale speelt. We mogen vandaag nog steeds trots zijn. Dag op dag 50 jaar geleden (22/04/1970) ontvangen we Arsenal FC om de heen wedstrijd van de Europabeker voor Jaarbeurssteden te spelen in het Emile Versé stadion.
Arsenal was onder leiding van manager Bertie Mee opnieuw opgeklommen naar de top van het Engels voetbal. De sterkhouders zijn de legendarische en latere manager Georges Graham en naast hem in de spits de flamboyante Charlie George, ook wel de “Georges Best van Londen” genoemd. George was evenzeer popidool als voetballer.
Het was de eerste keer dat we de Gunners bekampten in een officiële competitie. We waren er wel al in geslaagd om als eerste continentale club om in 1953 te gaan winnen in Highbury. Maar dat ging om ene vriendschappelijke wedstrijd. Het Emile Versé stadion is eigenaardig genoeg niet vol gelopen voor de historische wedstrijd. “Slechts” 27.000 supporters zijn van de partij. Waarschijnlijk is de rechtstreekse uitzending op televisie de oorzaak.
Toch verkeert het elftal in een begenadigde dag. Heylens, Mulder en Van Himst vertolken een glansrol. Paars-wit geeft de Gunners geen kans. We geven, gedurende een half uur, voetballes aan de Noord-Londenaars en lopen al snel 2-0 uit via De Vrindt en Mulder. In de 77ste minuut scoort Mulder de derde. Het Emile Versé stadion is het delirium nabij. Maar nauwelijks 7 minuten later zorgt Ray Kennedy voor een koude douche door een tegendoelpunt van goudwaarde te scoren. Die goal zou een week later op Highbury doorslaggevend blijken te zijn.
