Een jaar na onze eerste gewonnen Europa Cup, spelen we opnieuw de finale van de Europabeker voor bekerwinnaars. Die mogen we op 11/05/77 voor 61.000 supporters spelen in het Olympisch stadion in Amsterdam. Hamburger SV is onze tegenstander. Onderweg hadden we de Nederlanders van Roda JC (bloedstollende heen en terugwedstrijden werden beslist dankzij het genie van Swatje Van der Elst en Robbie Rensenbrink), het Turkse Galatasaray (2x met 5-1 gewonnen, uit en thuis), Southampton FC en SSC Napoli uitgeschakeld.
Maar liefst 25.000 supporters waren naar Amsterdam afgezakt om paars-wit te steunen. Het bestuur had een winstpremie van 250.000 frank (6250 euro), een fortuin in die tijd, voor de spelers voorzien.
Het mocht niet baten. We konden een helft meevoetballen en gelijke tred houden. Na de rust kregen we het alsmaar moeilijker. Hamburger SV speelde voortdurend op onze helft. We begaven pas in het slot kwartier.
Na een penalty fout van Ludo Coeck op Arno Steffenhagen, zette Georg Volkert de elfmeter feilloos om. Een minuut voor tijd besliste Felix Magath de wedstrijd. HSV, met onder meer Manfred Kaltz in de rangen, was destijds een vaste waarde aan de top van het Duitse voetbal en won verdiend na een collectief sterke prestatie. Ere wie ere toekomt: HSV werd verdiend Europees kampioen.
