In deze tijden van afzondering, willen we de tijd nemen om stil te staan bij enkele bijzondere momenten en kleurrijke figuren die onze indrukwekkende geschiedenis hebben vorm gegeven.
Hij is zes keer kampioen geworden met Sporting Club Anderlecht. De geniale keeper blinkt uit door zijn uitstekende reflexen en zijn geweldige opstelling. In de zomer kaatst hij bij Les amis du Sporting op het Anderlechts Dapperheidsplein. Een populaire sport destijds. “Wie zich goed op een klein balletje kan richten kan dat ook op een grote”, zei hij altijd.
Henri “Rie” Meert (27/08/20) is in Schaarbeek geboren maar verhuist al snel met zijn familie naar Anderlecht. Op 8-jarige leeftijd schrijft hij zich met enkele vriendjes in bij Sporting Anderlecht. Hij doorloopt alle reeksen en wordt op 23-jarige leeftijd volwaardig titularis wanneer de toenmalige nummer één Jean Mertens afzegt omdat zijn woonwijk in Zele door een bombardement getroffen is. Bij diens terugkeer moet Meert echter weer plaats op de bank nemen.
Na enkele weken schreeuwen de fans om de terugkeer van Rie Meert en op 28 november 1943 verdedigt hij weer het doel van RSCA. Zijn loopbaan duurt 18 jaar en hij verzamelt 33 caps bij de Rode Duivels. Van zijn Ierse coach Ernest Smith steekt hij enorm veel op. Zo leert hij dat hij de bal nauwkeuriger kan uittrappen dankzij de befaamde drop shots. De doelman met zijn onafscheidelijke arbeidersspet leeft als een asceet. Zo traint hij regelmatig in de vroege ochtend in zijn eentje in het Astrid Park.
In oktober 1953 ligt hij mee aan de basis van de historische zege in Londen, op het veld van Arsenal. Sporting versloeg de club uit Noord-Londen met 2-3. Meert pakte werkelijk alles, net als in zijn beste wedstrijd ooit met de Nationale ploeg, op 24 februari 1952, wanneer de Belgen het grote Italië verslaan met 2-0. Pas op 39-jarige leeftijd debuteert Rie Meert in Europa. Op het veld van Glasgow Rangers wordt in het seizoen 1959-1960 met 5-2 verloren. Hij dan al op zijn retour.
Meert is erg bijgelovig. Zo speelt hij elke wedstrijd met een koord om zijn middel gebonden. Hij komt de kleedkamer niet uit zonder die koord. Zelfs niet toen het kleinood tot op de draad versleten was. Voor elke wedstrijd moest en zou hij een zwart schaap zien of hij zou niet aan de match beginnen. Hij rijdt soms kilometers ver om het dier te vinden. Als hij voedsel voorgeschoteld krijgt, gaat hij zorgvuldig na of er niks verdachts op zijn bord ligt. Zijn eten is, na de grondige inspectie, meestal koud.
Na zijn loopbaan wil hij trainer worden maar de combinatie met zijn nieuw beroep als caféhouder blijkt niet de combineren. Toch redt hij Lierse SK van de degradatie en bij Beveren heeft hij even een zekere Jean-Marie Pfaff onder zijn hoede. Maar hij legt zich na een tijdje exclusief toe op zijn werk als cafébaas, een vak dat hij 23 jaar lang met succes volhoudt. Wie het stadion goed kent moet maar eens langsgaan in de “Green Park”, recht tegenover de hoofdingang. Daar baat de geniale keeper zijn café uit dat vandaag in handen is van andere, even Anderlecht minnende uitbaters.
Henri “Rie” Meert is eentje van ons.
