In deze tijden van afzondering, willen we de tijd nemen om stil te staan bij enkele bijzondere momenten en kleurrijke figuren die onze indrukwekkende geschiedenis hebben vorm gegeven.
Na drie erg succesvolle Europese campagnes (1988-1991) van Club Luik, wisten drie spelers zich zodanig te onderscheiden dat ze de aandacht van RSC Anderlecht wisten op te wekken. Danny Boffin, Jean-François De Sart en Jean-Marie Houben werden naar Brussel gehaald. Van de 3 “Luikenaars” zou alleen Boffin echt doorbreken in Brussel. Hij speelde zelfs Bruno Versavel even uit de ploeg.
Danny Boffin, tenger, klein (1m72) en snel, blonk uit door techniek. De linkerflank was zijn eigendom. Van niemand anders. Hij deed zijn bijnaam Speedy alle eer aan. Zijn loopbaan begon bij STVV dat hij na 3 seizoenen verliet om in Luik te gaan schitteren. Hij werd er 4 seizoenen lang een vaste waarde. Ook in Anderlecht stond hij onmiddellijk vast in de ploeg. Bij standaardsituaties werd hij zelfs centrale verdediger. Hij speelde ruim 250 wedstrijden voor Sporting Anderlecht en won 3 landstitels en 1 Belgische beker.
In het seizoen 1992/1993, het jaar van zijn eerste titel bij RSCA, scoorde hij zelfs 9 doelpunten. Tijdens het daaropvolgend seizoen won RSC Anderlecht voor de laatste maal de dubbel. Dat seizoen werd ietwat overschaduwd door de vroege uitschakeling in de Champions League en de zware nederlaag tegen Werder Bremen. We waren in Duitsland 0-3 voorgekomen, na een goal van Philippe Albert en twee van Boffin, waaronder een knap afstandsschot van op zo'n 20 m. Ondanks de voorsprong verloren we nog met 5-3. Danny Boffin is een onvergetelijke voetballer die helemaal bij de stijl van het huis hoort. Technisch en snel.
