100 jaar oud, aanstaande vrijdag. De trots van het stadje Vila-real, in de regio van Valencia aan de Balearische kustlijn. De stad van 50.000 inwoners mag dan wel niet bij iedereen een belletje doen rinkelen, de sportieve prestaties van Villarreal CF zijn de voetbalsupporter vast wel bekend.
Villarreal CF werd opgericht op 10 maart 1923. Door de Spaanse burgeroorlog werd de opmars van de club aanvankelijk nog een halt toegeroepen, het stadion El Madrigal werd zelfs afgebroken. Pas na de Tweede Wereldoorlog begon de club opnieuw aan de weg naar boven, om in 1988 naar het hoogste niveau te stijgen. Al zakte Villarreal na dat ene seizoen al opnieuw naar de tweede klasse.
Het seizoen daarna vond Villarreal wel de sleutel: Los Groguets ('de gelen') stegen opnieuw naar La Liga en zouden er, buiten het seizoen 2012-2013, ook blijven. Villarreal ontpopte zich tot een stabiele eersteklasser, al kon het nog geen Spaanse trofee in de kast zetten. Het beste resultaat in de hoogste voetbalklasse is een tweede en derde plaats.
Dat Villarreal een sterke reputatie geniet, dankt het vooral aan zijn Europese prestaties. In de laatste 20 jaar liet de club zich regelmatig opmerken op het Europese toneel. Sinds het begin van de 20ste eeuw won Villarreal twee keer de Intertoto Cup ('02-'03 & '03-'04). In 2003 bereikte het ook de halve finale van de UEFA Cup, dat het verloor tegen de buren uit Valencia.
Daarna volgden nog drie halve finales: in de Champions League tegen Arsenal in 2006 (onder het bewind van Manuel Pellegrini), in de Europa League tegen Porto in 2011 en in de Champions League tegen Liverpool in 2016. In 2021 kon Villarreal zijn eerste Europese trofee op het palmares bijschrijven: het won met coach Unai Emery de finale van de Europa League in het Poolse Gdańsk tegen Manchester United (foto) na een legendarische penaltyreeks (11-10).
Vorig seizoen schopte Villarreal CF het opnieuw tot de halve finale van de Champions League tegen Liverpool. Dit seizoen eindigde het onder coach Quique Setién met 13 punten en vier zeges als groepswinaar in de UEFA Europa Conference League, na wedstrijden tegen Lech Poznań, Hapoel Be'er Sheva en Austria Wien.
Villarreal, dat met JOMA overigens dezelfde shirtsponsor heeft als Sporting, staat momenteel zesde in La Liga. Na 3 nederlagen wist het dankzij twee zeges tegen Getafe (2-1) en Almeria (0-2) opnieuw aansluiting te vinden bij de top 6. Intussen moest de club het onderspit delven tegen Real Madrid in de achtste finales van de Copa del Rey (2-3).
Waarom de 'gele onderzeeër'?
Na de Tweede Wereldoorlog stapte de club af van de oorspronkelijke zwart-witte clubkleuren. Volgens de overlevering koos de voorzitter toen voor een geel shirt met zwarte short, omdat hij geen witte shirts op de kop kon tikken. De spelers aanvaardden het gele shirt, maar konden niet leven met de zwarte shorts. Ze zouden zelf witte shorts zijn gaan aanschaffen die ze vervolgens blauw kleurden.
Daarna werd al snel gekozen voor een volledig gele outfit. De club speelt thuis altijd in het geel en op verplaatsing volledig in het blauw. In die kleuren passeerden enkele clublegendes zoals Juan Román Riquelme, Juan Pablo Sorín, Diego Forlán, Santi Cazorla, Marcos Senna, Diego Godin, Robert Pires en recent nog Rodri (die zijn opleiding genoot bij Villarreal).
Maar waarom wordt de club dan de 'gele onderzeeër' genoemd? Dat is uiteraard gelinkt aan het nummer 'The Yellow Submarine' van The Beatles, die het lied in 1966 op de wereld loslieten. Los Mustang, een Spaanse band, zette het nummer naar hun hand. In 1967, wanneer de fans van Villarreal de promotie naar een hogere klasse vierden, komen ze met hun eigen versie van het lied. "Amarillo el submarino es, Amarillo es, amarillo es" werd "Amarillo es el Villarreal, amarillo es, amarillo es". De club heeft er zo een geuzennaam bij voor de eeuwigheid.
Een solide en ervaren ploeg
Het huidige team van coach Quique Setién (voormalig coach van onder meer FC Barcelona) bestaat vooral uit bijzonder ervaren spelers en internationals. Zo staat Pepe Reina (40) in doel, maar is er ook Raúl Albiol (37 ), Pau Torres (26) en Alberto Moreno (30 ans) en wordt het middenveld bezet door spelers als Étienne Capoue (34, de man van de match in de Europa League-finale) en Francis Coquelin (31).
Ook in de aanvalslinie kan coach Setièn opteren voor een brok ervaring: José Luis Morales (35 jaar, 12 goals en 4 assists), Gerard Moreno (30 jaar, 10 goals en 5 assists), maar ook spits Giovani Lo Celso (26 jaar) die terug is na een blessure. De ervaren rotten worden aangevuld met jongere talenten zoals de snelle Nigeriaan Samuel Chukwueze (23 jaar, 10 goals en 10 assists) en Alex Baena (21 jaar, 10 goals en 5 assists).
Stadion gerenoveerd in 2022
Het stadion van Villarreal CF is een van de oudste stadions van de Spaanse eersteklasseclubs. Het werd op 17 juni 1923 ingehuldigd als Campo del Villarreal en werd twee jaar later omgedoopt tot El Madrigal. Sinds 8 januari 2017 draagt het stadion officieel de naam Estadio de la Cerámica, als hommage aan de keramiekindustrie die de economische long vormt van de regio.
Het stadion heeft een capaciteit van 23.000 bezoekers en werd volledig gerenoveerd in 2022. Sindsdien is de voorgevel bekleed met keramiek. De zitjes werden opgefrist, alle tribunes zijn nu overdekt, het stadion beschikt over twee giant screens van 150 vierkante meter, een indrukwekkende geluidsinstallatie en nieuwe LED-verlichting.
