Michel Verschueren zag het levenslicht op 17 maart 1931 in Boortmeerbeek. De jonge Verschueren was altijd een grote sportman, geen inspanning was hem te veel. De keurturner trok voor zijn studententijd naar de KU Leuven waar hij een diploma lichamelijke opleiding haalde. Zijn carrière in het voetbal begon in het Vlaams-Brabantse KRC Boortmeerbeek, waar hij eerst speler was en later coach werd gedurende twee seizoenen. In 1958 maakte hij de overstap naar Eendracht Aalst waar hij begon als fysiektrainer. In die rol introduceerde hij de academische benadering van conditietraining in het professionele voetbal. Zijn uitstekende werk als phyiscal coach brachten hem naar RSC Anderlecht, waar hij onder die rol werkte onder coaches Pierre Sinibaldi, Arnold Deraeymaeker, András Béres et Norberto Höfling. Na zes seizoenen op het allerhoogste niveau, volgde hij die laatste naar de Brusselse buren van Daring Molenbeek.
Onder impuls van Constant Vanden Stock keerde Michel in 1980 terug naar het Astridpark. Het luidde het begin in van een gulden periode van wel 25 jaar, waarin onder zijn bewind als manager niet minder dan elf titels, drie bekers en vooral de legendarische UEFA Cup van 1983 worden toegevoegd aan het palmares van paars-wit. Maar ook naast het veld bouwde Verschueren aan een nalatenschap waarmee hij ontegensprekelijk zijn stempel drukte op de modernisering en de groei van zijn paars-wit. Zijn innovatieve ideeën veranderden voorgoed het aanzien van ons stadion, niet in het minst door de introductie van business seats en private loges, waarmee Sporting een pioniersrol opnam in het voetbal.
Sportief manager Verschueren realiseerde doorheen de jaren enkele belangwekkende transfers, met als meest bekende voorbeeld die van Juan Lozano. Een deal die Mister Michel nét voor het verstrijken van de transferdeadline officialiseerde in een luchthaven op de States. Het verhaal van het contract op het bierviltje bleef altijd één van Verschuerens favoriete anekdotes. Ook de overstap van Marc Degryse van de rivaal uit Brugge naar paars-wit was een voorbeeld van De Zilveren Vos’ oog voor talent, neus voor zaken doen en zijn onovertroffen overredingskracht.
De carrière van Mister Michel staat bol van sportieve successen, hij was een geboren winnaar. Eén succes staat in het geheugen van elke paars-witte supporter gegrift, een historische avond in mei 1983. In Lissabon, in het Estádio da Luz, schrijft Royal Sporting Club Anderlecht onder het bewind van Michel Verschueren de UEFA cup bij op het palmares. Een wedstrijd voor de geschiedenisboeken, met een onvergetelijk kopbaldoelpunt in de duik van zíjn Juan Lozano. El Matador, de speler die Michel doorheen zijn loopbaan het meest genegen was. De man die - zo sprak Verschueren altijd: ‘werkelijk álles kon, met zijn beide voeten.’
Michel Verschueren zal nooit vergeten worden door de hele paars-witte familie van Royal Sporting Club Anderlecht. Vele collega’s werkten jarenlang trouw en fier aan zijn zijde. Hij werd bij momenten enigszins bevreesd, maar vooral ontzettend geliefd en gerespecteerd. Un homme à la main de fer dans un gant de velours, en een nieuwe ster aan de hemel sinds gisterennacht. Een ster zoals die van zijn geliefkoosde restaurant Saint-Guidon in het stadion, dat hij 20 jaar lang met fierheid leidde.
Tijdens het seizoen 2003-2004 maakte Michel Verschueren zijn intrede in het bestuur van Sporting Anderlecht. Een nieuwe rol, die hij met opgeheven hoofd en een onaflatende fierheid en engagement vervulde, onder andere als vertegenwoordiger van paars-wit in de ECA, de European Club Association. In die rol reisde hij heel Europa af, waar het respect dat hij over de hele wereld van het voetbal vergaard had, overduidelijk werd bij zijn ontvangst.
Michel Verschueren blijft voor eeuwig een icoon van Royal Sporting Club Anderlecht.
